Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce. Zamknij

Zdjęcie ilustracyjne

Uczniowie z wadą słuchu

Zestawienie trudności wynikających z wady słuchu i pomoc w ocenianiu postępów w nauce uczniów niedosłyszących i niesłyszących. Poniższe informacje służą między innymi temu, by nauczyciel mógł odróżnić problemy ucznia, wynikające z wady słuchu, od problemów innego typu.

LEKKI UBYTEK SŁUCHU (21-40 db)

Charakterystyczne zaburzenia w rozwoju mowy i odbiorze dźwięków:

  • uczeń nie słyszy cichej mowy i szeptu,
  • uczeń nie słyszy mowy w hałaśliwym pomieszczeniu,
  • uczeń ma problemy z różnicowaniem głosek dźwięcznych dźwięcznych i bezdźwięcznych,
  • mogą wystąpić problemy w artykulacji niektórych głosek.

Specyficzne trudności szkolne ucznia:

  • ma trudności z rozumieniem tekstów wypowiadanych cicho lub szeptem,
  • ma problemy ze śledzeniem toku lekcji,
  • nie zawsze wie, co należy zrobić,
  • sprawia wrażenie, że ma trudności ze świadomą koncentracja uwagi,
  • ma trudności w analizie i syntezie słuchowej słów,
  • popełnia błędy przy pisaniu tekstów ze słuchu, często myli głoski dźwięczne i bezdźwięczne.

UMIARKOWANY UBYTEK SŁUCHU (41-70 DB)

Charakterystyczne zaburzenia w rozwoju mowy i odbiorze dźwięków:

  • nie słyszy wypowiedzi z dalszej odległości,
  • nie korzysta z rozmów prowadzonych w gwarnym pomieszczeniu,
  • nie nadąża za tokiem dłuższej rozmowy,
  • nie korzysta z informacji, które nie są kierowane bezpośrednio do niego,
  • nie słyszy intonacji wypowiedzi,
  • nie rozumie dużej części audycji radiowych i telewizyjnych, tekstów piosenek z nagrań,
  • nie rozumie tekstów filmów zagranicznych z dubbingiem,
  • niewiele korzysta z przedstawień teatralnych,
  • ma zaburzoną artykulację głosek dźwięcznych szumiących (sz, ż, cz, dź), syczących (s,z,c, dz), ciszących (ś, ć, ź, dź),
  • ma znaczne problemy z analizą i synteza słuchową słów,
  • ma uboższe słownictwo,
  • popełnia błędy gramatyczne w mowie,
  • ma osłabioną pamięć słuchową.

Specyficzne trudności szkolne ucznia:

  • ma mniejszą wiedzę ogólną
  • nie nadąża za tokiem lekcji
  • z trudem korzysta z lekcji prowadzonej metodą pogadanki i dyskusji
  • ma trudności z rozumieniem pytań i poleceń
  • ma trudności z właściwą interpretacją wypowiedzi nacechowanych emocjonalnie
  • ma trudności ze zrozumieniem dłuższych tekstów
  • ma trudności z przyswajaniem abstrakcyjnych pojęć i nowych terminów
  • popełnia błędy w prawidłowym zapisie wyrazów (myli głoski o podobnym brzmieniu)
  • ma problemy z formułowaniem poprawnych gramatycznie wypowiedzi
  • popełnia liczne błędy językowe w wypowiedziach pisemnych
  • odpowiada ustnie i pisemnie w sposób uproszczony, krótko, schematycznie, czasem nie na temat
  • ma trudności z przyswajaniem języka obcego.

ZNACZNY UBYTEK SŁUCHU (71-90 DB)

Charakterystyczne zaburzenia w rozwoju mowy i odbiorze dźwięków

  • słaby jest rozwój mowy we wszystkich jej zakresach (leksykalnym, gramatycznym, artykulacyjnym),
  • nie zauważa, nie różnicuje, a w związku z tym nie reaguje adekwatnie na dźwięki z otoczenia,
  • mowę odbiera głównie na drodze wzrokowo-słuchowej,
  • nie korzysta z wypowiedzi innych uczniów w klasie,
  • ma bardzo słabą pamięć słuchową.

Specyficzne trudności szkolne ucznia:

  • ma znacznie ograniczony zasób wiedzy ogólnej, powodujący istotne problemy w opanowaniu wiadomości ze wszystkich przedmiotów nauczania,
  • ma znacznie ograniczony zasób słownictwa czynnego i biernego,
  • ma trudności z prawidłowym formułowaniem wypowiedzi pisemnych,
  • popełnia bardzo dużo błędów językowych, które sprawiają, że wypowiedzi staja się niekomunikatywne,
  • rzadko i niechętnie wypowiada się na lekcji,
  • mówi niewyraźnie, co powoduje, że jego wypowiedzi na zadane pytanie mogą być nie zrozumiałe.

GŁĘBOKI UBYTEK SŁUCHU (91 i więcej)

Charakterystyczne zaburzenia w rozwoju mowy i odbiorze dźwięków:

  • słaby jest rozwój mowy we wszystkich jej zakresach (leksykalnym, gramatycznym, artykulacyjnym) oraz w zakresie jej rozumienia,
  • głos jest często głuchy, bądź piskliwy, zdarza się wymowa nosowa,
  • często zakłócony jest rytm mowy, melodia, akcent, i właściwa intonacja,
  • uczeń mówi bądź zbyt szybko, bądź nadmiernie przeciąga głoski,
  • mowę odbiera głównie na drodze wzrokowej.

Specyficzne trudności szkolne ucznia:

  • często nie jest w pełni rozumiany przez otoczenie,
  • z trudem nawiązuje kontakty społeczne,
  • ma ograniczoną wiedzę, bowiem korzysta prawie wyłącznie z zapisu graficznego i odczytywania mowy z ust,
  • ma tendencje do uczenia się na pamięć bez rozumienia treści,
  • odpowiadając na pytania odtwarzają wyuczone fragmenty.

Autor: Sylwia Krawczyk - pedagog