Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce. Zamknij

Co to jest WWRD?

Co to jest WWRD?

Wczesne Wspomaganie Rozwoju Dziecka są to zintegrowane działania profilaktyczne, diagnostyczne, pedagogiczne, psychologiczne, rehabilitacyjne i medyczne mające na celu stymulowanie funkcji odpowiedzialnych za rozwój psychomotoryczny i komunikację małego dziecka. Działanie te obejmują także pomoc i wsparcie udzielane rodzicom i rodzinie w celu nabycia umiejętności postępowania z dzieckiem.

Co jest celem WWRD?

Pobudzanie i stymulowanie ruchowego, poznawczego, emocjonalnego i społecznego rozwoju dziecka od chwili wykrycia u niego niepełnosprawności do czasu podjęcia nauki w szkole. Celem oddziaływań jest jak najwcześniejsze wykrycie i zlikwidowanie bądź korygowanie zaobserwowanych u dziecka nieprawidłowości w rozwoju oraz odpowiednie dobranie ćwiczeń do jego indywidualnych potrzeb; zapobieganie nieprawidłowościom rozwojowym, które można określić w trakcie diagnozy funkcjonowania dziecka i warunków, w jakich się ono rozwija; ustalenie wieloprofilowego programu usprawniania dziecka z wielorakimi zaburzeniami; wczesna – kompleksowa profilaktyka niepełnosprawności, przygotowanie i pomoc rodzinom w rehabilitowaniu dziecka oraz świadomym, prawidłowym pielęgnowaniu dziecka (profilaktyka); kształtowanie pozytywnych relacji rodzic-profesjonalista.

Dla kogo?

WWRD organizowane jest dla dziecka z niepełnosprawnością posiadającego opinię o potrzebie wczesnego wspomagania wydaną przez publiczną poradnię psychologiczno-pedagogiczną.

Czym jest „zespół wczesnego wspomagania rozwoju dziecka”?

Dyrektor placówki powołuje odpowiednio zespół wczesnego wspomagania rozwoju dziecka prowadzący pracę bezpośrednio z dzieckiem i jego rodziną. W skład zespołu wchodzą osoby posiadające przygotowanie do pracy z małymi dziećmi o zaburzonym rozwoju psychoruchowym:

  • pedagog posiadający kwalifikacje odpowiednie do rodzaju niepełnosprawności dziecka, w szczególności: oligofrenopedagog, tyflopedagog lub surdopedagog;
  • psycholog;
  • logopeda;
  • inni specjaliści – w zależności od potrzeb dziecka i jego rodziny.

Na czym polegają zadania zespołu WWRD?

  1. Ustalenie na podstawie opinii o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju dziecka, kierunków i harmonogramu działań w zakresie wczesnego wspomagania i wsparcia rodziny dziecka.
  2. Nawiązanie współpracy z zakładem opieki zdrowotnej lub ośrodkiem pomocy społecznej w celu zapewnienia dziecku rehabilitacji, terapii lub innych form pomocy, stosownie do jego potrzeb.
  3. Opracowanie i realizowanie z dzieckiem i jego rodziną indywidualnego programu wczesnego wspomagania, z uwzględnieniem działań wspomagających rodzinę dziecka w zakresie realizacji programu, koordynowania działań specjalistów prowadzących zajęcia z dzieckiem oraz oceniania postępów dziecka.
  4. Analizowanie skuteczności pomocy udzielanej dziecku i jego rodzinie, wprowadzanie zmian w indywidualnym programie wczesnego wspomagania, stosownie do potrzeb dziecka i jego rodziny oraz planowanie dalszych działań w zakresie wczesnego wspomagania.
  5. Prowadzenie szczegółowej dokumentacji działań WWRD.

Gdzie odbywa się realizacja WWRD?

WWRD może być organizowane w: przedszkolu, szkole podstawowej, w tym specjalnej; w ośrodkach oraz w publicznej i niepublicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym specjalistycznej jeżeli mają one możliwość realizacji wskazań zawartych w opinii o potrzebie WWRD, a także w domu rodzinnym dziecka (w szczególności z dzieckiem, które nie ukończyło 3 r.ż.). Miejsce prowadzenia WWRD wskazuje dyrektor odpowiednio ww. jednostek prowadzących WWRD w porozumieniu z rodzicami (opiekunami prawnymi) dziecka.

Jak wygląda wymiar godzinowy i forma wczesnego wspomagania?

Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania organizuje się w wymiarze od 4 do 8 godzin w miesiącu, w zależności od możliwości psychofizycznych i potrzeb dziecka.

Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania są prowadzone indywidualnie z dzieckiem i jego rodziną. W przypadku dzieci, które ukończyły 3. rok życia, zajęcia w ramach wczesnego wspomagania mogą być prowadzone w grupach liczących 2 lub 3 dzieci, z udziałem ich rodzin.

Jak wygląda droga formalna ubiegania się o objęcie dziecka WWR?

  1. Dzieci przyjmowane są na podstawie opinii o potrzebie WWR wydanej przez Zespół Orzekający w PPP (jeżeli dziecko chodzi już do przedszkola lub żłobka opinię wydaje PPP w rejonie placówki do której uczęszcza dziecko, albo w przypadku gdy dziecko nie uczęszcza do żadnej placówki – poradnia w rejonie zamieszkanie dziecka z rodzicami).
  2. Rodzice składają wniosek do właściwej PP-P o potrzebie WWR, który rozpatrzony będzie prze zespół orzekający danej poradni.
  3. Zespół orzekający wydaje opinię, na podstawie której dziecko może być objęte WWR.

UWAGA! Wcześniejsze uzyskanie przez dziecko orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego nie wyklucza możliwości korzystania z zajęć organizowanych w ramach WWR.

Na czym polega współpraca Zespołu z rodziną?

  • Na udzielaniu pomocy w zakresie kształtowania postaw i zachowań pożądanych w kontaktach z dzieckiem: wzmacnianie więzi emocjonalnej pomiędzy rodzicami i dzieckiem, rozpoznawanie zachowań dziecka i utrwalaniu właściwych reakcji na te zachowania.
  • Na udzielaniu instruktażu i porad oraz prowadzeniu konsultacji w zakresie pracy z dzieckiem.
  • Na pomocy w przystosowaniu warunków w środowisku domowym do potrzeb dziecka oraz pozyskaniu i wykorzystaniu w pracy z dzieckiem odpowiednich środków dydaktycznych i niezbędnego sprzętu.

Akty prawne

  • Ustawa o systemie oświaty z 7 września 1991 roku (Dz.U. z 2004 r. Nr 256, poz.2572 z późn. zm.).
  • Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 11 października 2013 r. w sprawie organizowania wczesnego wspomagania rozwoju dzieci (Dz. U. 2013 poz. 1257).
  • Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 18 września 2008 r. w sprawie orzeczeń i opinii wydawanych przez zespoły orzekające działające w publicznych poradniach psychologiczno-pedagogicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 173, poz. 1072).

Autor: Aneta Andersz - psycholog